Το καλύτερο φαγητό στη Ρώμη

Σε μια τόσο τουριστική πόλη όσο η Ρώμη το φαγητό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ειδικά αν πας high season σίγουρα θα δυσκολευτείς αρκετά. Φταίει ο πολύς κόσμο; Φταίει η κούραση των σερβιτόρων και των μαγείρων; Δεν ξέρω τι είναι, πάντως δεν έμεινα παντού απόλυτα ικανοποιημένη.

Για να μην την πατήσεις κι εσύ όπως εγώ, παρακάτω έχω κάνει μια λίστα με τα μαγαζιά που ξεχώρισα. Εδώ θα βρεις μέρη που έφαγα και ήπια καλά και μέρη που με εξυπηρέτησαν άριστα χωρίς να χρειαστεί να δώσω μια περιουσία.

Αν θες να γνωρίσεις την Ιταλία μπορείς να διαβάσεις εδώ.

Τον καλύτερο καφέ στη Ρώμη τον ήπια σε αυτό το ασυνήθιστο καφέ. Το χαρακτηρίζω ασυνήθιστο γιατί δεν είναι κάποια καφετέρια σαν όλες τις άλλες, αλλά είναι η καφετέρια ενός μουσείου. Μπαίνεις κανονικά από την είσοδο του μουσείο, προσπερνάς τον κισσέ εισιτηρίων και ανεβαίνεις την χρωματιστή σκάλα για την βεράντα. Δεξιά από την σκάλα θα βρεις το καφέ. Το εσπρεσάκι κόστισε μόλις 1,80€ και μπορούσες να κάτσεις και σε τραπέζι χωρίς επιπλέον χρέωση.

Μια αγαπημένη συνήθεια των Ιταλών είναι οι προσουτερίες. Μέρη δηλαδή που πουλάνε αλλαντικά και τυριά. Έρχονται εδώ για να απολαύσουν ένα ωραίο ποτήρι κρασί ή ένα spritz με τη συνοδεία μιας ποικιλίας αλλαντικών και τυριών ή μπρουσκέτες με διάφορα topping. Παρακάτω θα βρεις αυτά που μου άρεσαν με σειρά προτεραιότητας.

Σε ένα ήσυχο στενάκι κοντά στο Πάνθεον βρήκαμε αυτό το μαγαζί το οποίο σέρβιρε με 10€ το άτομο apperol spritz και ποικιλία αλλαντικών. Ήταν μια ευχάριστη και οικονομική στάση, καθώς όλα τα άλλα της περιοχής ήταν αρκετά πιο ακριβά. Το προτείνω για μια ενδιάμεση στάση μέσα στη μέρα μετά το πρωινό και πριν το μεσημεριανό σας γεύμα.

Για να κλείσεις ένα street food tour, παρέα με έναν ντόπιο, πάτησε εδώ.

Το suppli είναι το απόλυτο Ρωμαϊκό street food. Είναι κροκέτα ρυζιού, παναρισμένη και τηγανισμένη. Το φάγαμε σε διάφορες εκδοχές, η πιο παραδοσιακή όμως είναι ρύζι σε κόκκινη σάλτσα και στο κέντρο ένα κομμάτι μοτσαρέλα.

Είναι ένας φούρνος στην πλατεία Campo de fiori, που έχει πίτσες με το κομμάτι και παραδοασικό suppli. Για μένα εκεί ήταν το καλύτερο, αν και το τυρί δεν ήταν έντονο η κροκέτα είχε την πιο βαθιά γεύση.

Είναι μια γνωστή πιτσαρία ενός διάσημου σεφ, η οποία έχει πολύ κόσμο. Παίρνεις νουμεράκι και περιμένεις υπομονετικά στην ουρά όπως στην τράπεζα. Οι πίτσες της δεν μασ άρεσαν καθόλου αλλά την βάζω σε αυτή τη λίστα γιατί είχε πολύ καλό suppli. Επίσης, εδώ θα βρεις και suppli με μακαρόνια, το οποίο δεν δοκιμάσαμε, γιατί η κοπέλα κατάλαβε λάθος και μας έδωσε το κλασικό με το ρύζι. Μετά από 50′ στην αναμονή, με κακή πίτσα και λάθος suppli, αυτή η πιτσαρία δεν μου άφησε και την καλύτερη γεύση.

Αν σου άνοιξε η όρεξη με το suppli… εδώ μπορείς να δεις πως θα φτάσεις γρήγορα από το αεροδρόμιο Fiumicino ή το Ciampino στο κέντρο της Ρώμη, για να το απολαύσεις.

Στην Ιταλία πέρα από την επιλογή της ολόκληρης πίτσας έχεις και την al taglio, ανά κομμάτι δηλαδή. Διαλέγεις απ’ όποια πίτσα θες, πόσο μεγάλο θες να είναι το κομμάτι σου, τη ζυγίζουν και σου λένε τιμή. Αυτές τις πίτσες δεν θα τις βρεις σε εστιατόρια, αλλά σε φούρνους και σε ορθάδικες πιτσαρίες.

Η πίτσα στην Ιταλία τρώγεται ανά άτομο και σπανίως την μοιράζεσαι. Δεν είναι υπερβολή να φας μια ολόκληρη πίτσα, καθώς το ζυμάρι είναι πολύ λεπτό και καθόλου βαρύ. Το να τρως Ιταλική πίτσα είναι μια μοναδική εμπειρία και σίγουρα πρέπει να το δοκιμάσεις, γιατί καμία σχέση δεν έχει με τις δικές μας.

Την καλύτερη πίτσα την έφαγα σε αυτή την πιτσαρία στην περιοχή Testacio μακριά από το  πολύβουο κέντρο. Οι πελάτες του μαγαζιού ήταν όλοι ντόπιοι και αυτό μας έκανε αμέσως να νιώσουμε σίγουροι για την επιλογή μας. Λεπτή ζύμη, ανοιγμένη στο χέρι, με πολλά φρέσκα υλικά από πάνω, έκαναν την τέλεια πίτσα. Σε αυτό το μαγαζί φάγαμε επίσης, εξαιρετικό suppli, το πιο μεγάλο και το πιο φθηνό που βρήκαμε στη Ρώμη.

Οι Ιταλοί είναι φημισμένοι για τις μακαρονάδες τους και όχι άδικα. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει άπειρος κόσμος και προσπαθούν να τους εξυπηρετήσουν όλους; Μάλλον δεν δίνουν στο πιάτο όση προσοχή χρειάζεται. Εγώ τουλάχιστον αυτό εντόπισα. Σαν μακαρονού ομολογώ ότι απογοητεύτηκα κάπως από πολλές μακαρονάδες της Ρώμης.

Μια από τις παραδοσιακές συνταγές της Ρώμης είναι τηγανητά φιλέτα μπακαλιάρου σε κρούστα. Μοιάζει πολύ με αυτό που τρώμε εμείς την 25^η Μαρτίου, αλλά χωρίς την σκορδαλιά.

Σε ένα μικρό αδιέξοδο πεζόδρομο εντοπίσαμε αυτό το μικρό μαγαζάκι, που κρίνοντας από το όνομα θεωρήσαμε ότι θα έχει πολύ καλό μπακαλιάρο. Δεν είχαμε άδικο… παραγγείλαμε επιφυλακτικά στην αρχή δύο φιλέτα και μετά δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε. Παίρναμε κι άλλα ξανά και ξανά. Όση ώρα είμασταν εκεί παρατήρησα ότι ήρθαν πάρα πολλοί ντόπιοι, έπαιρναν ένα φιλέτο στο χέρι και έφευγαν. Το φιλέτο κόστιζε μόλις 6€ και σίγουρα άξιζε πολλά παραπάνω.

Όπως έχουμε πει και σε άλλα άρθρα, οι Ιταλοί λατρεύουν τον καφέ και γι’ αυτό δημιούργησαν το απόλυτο γλυκό με καφέ. Στη Ρώμη θα βρεις πολλά ζαχαροπλαστεία που πουλάνε τιραμισού, όπως το pompi και το Mr.100 Tiramisu. Εμένα όμως το αγαπημένο μου ήταν το παρακάτω.

Είναι ένα μικρό Τιραμισουσάδικο σε ένα στενάκι κάθετο στην πιάτσα Ναβόνα. Δεν θα μπορούσε να μην κάνει τέλειο τιραμισού αφού μόνο αυτό πουλάει. Θα βρεις διάφορες γεύσεις, όπως φράουλα, καραμέλα, φιστίκι κ.α. όμως εμείς επιλέξαμε την κλασική. Το μικρό κόστιζε μόλις 2,5€ ενώ το μεγάλο 3,5€. Όπως καταλαβαίνεις το επισκεφθήκαμε πάνω από μια φορά στο ταξίδι μας.

Εδώ μπορείς να κλείσεις θέση για ένα pasta και tiramisu workshop.

Ένα πανέμορφο κελάρι κρασιών στην περιοχή Trastevere. Είχε πολύ μεγάλη ποικιλία κρασιών και τιμές για όλα τα πορτοφόλια. Μπορούσες να τσιμπήσεις κιόλας κάτι αν ήθελες, πράγμα που εμείς δεν κάναμε.

Το Aperol Spritz είναι η αγαπημένη συνήθεια των Ιταλών. Θα το βρεις παντού και σχεδόν σε όλα τα μαγαζιά θα είναι πολύ καλό. Οι ντόπιοι συνιθίζουν να το πίνουν ως aperitivo, ως ορεκτικό δηλαδή, πριν από το γεύμα τους. Ήπια πολλά Aperol στη Ρώμη όμως ξεχώρισα τα παρακάτω.

Είναι ένα μικρό καφέ πάνω στην πλατεία μπροστά από το Πάνθεον με απίστευτη θέα σε αυτό. Έχει όλη τη μέρα happy hour με το Aperol Spritz να κοστίζει μόλις 7€. Στην αρχή το περάσαμε εντελώς τουριστικό και το σκεφτήκαμε πολύ για να καθίσουμε, όμως ήταν τόσο καλό που το επισκεφθήκαμε δύο φορές μέσα στο ταξίδι μας.

Το μπαράκι αυτό άνοιγε στις 6:30, εμείς φτάσαμε εκεί 5 λεπτά νωρίτερα και βρήκαμε μια απίστευτη ουρά από κόσμο να περιμένει. Με το που άνοιξε όλα τα τραπέζια γέμισαν. Δεν έχω ξαναδεί κάτι αντίστοιχο σε μαγαζί… Τα κοκτέιλ του ήταν φοβερά, η γεύση ήταν πολύ μοναδική και πολύ ωραία. Για δύο κοκτέιλ πληρώσαμε 22€.

EXTRA TIP: Αν το μαγαζί είναι γεμάτο αλλά θέλεις οπωσδήποτε να δοκιμάσεις το κοκτέιλ τους, μπορείς να το πάρεις σε πλαστικό και να κάτσεις στο άνοιγμα μπροστά από το μαγαζί. Το έκαναν πολλοί ντόπιοι και δημιουργούσε ωραία ατμόσφαιρα.

Έψαχνα ένα rooftop για να περάσουμε ένα από τα απογεύματά μας, χωρίς όμως να είναι πολύ ακριβό. Στα περισσότερα που βρήκα έπρεπε να δώσεις μια περιουσία για να απολαύσεις ένα κοκτέιλ με λίγη θέα. Έτσι βρήκα το hotel Cesari. Ήταν το roof ενός ξενοδοχείου, πολύ προσεγμένο, με πολύ ευγενικό προσωπικό, ήσυχο και πολύ ωραία κοκτέιλ.  Για δύο κοκτέιλ και ένα νερό πληρώσαμε 36€.

Ελπίζω να σε βοήθησα και να φας ακόμα καλύτερα από εμένα. Αν δοκίμασες κάποιες από τις προτάσεις μου θα χαρώ να δω την άποψη σου στα σχόλια. Τα λέμε σε ένα επόμενο ταξίδι. Μέχρι τότε μείνετε ασφαλείς και ταξιδέψτε…